به یاد ۲ شهید اهل معرفت | یادداشت شهردار تهران درباره دکتر شریعتی و شهید چمران
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۹۰۹۸۸
همشهری- پیروز حناچی- شهردار تهران: بیست و نهم خرداد، سالروز درگذشت دکتر علی شریعتی است. او که از چهرههای ادبی موفق انقلاب بود، تأثیری عمیق بر روح ادبی انقلاب گذاشت. کتابهای او پس از سالها همچنان مخاطبان خود را دارند و اندیشههای انقلابی او هرگز غبار زمان نگرفتهاند. شهید چمران، متأثر از درگذشت این متفکر و ادیب سبزواری، در مراسم خاکسپاری او، نامهای خطاب به وی میخواند که نشان از وسعت دید و عمق روح شریعتی در زمان حیاتش دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با گرامیداشت شهید مصطفی چمران و یادِ معلمِ شهید، این نامه را میخوانیم:
ای علی! همیشه فکر میکردم که تو بر مرگ من مرثیه خواهی گفت و چقدر متأثرم که اکنون من بر تو مرثیه میخوانم! ایعلی! من آمدهام که بر حال زار خود گریه کنم؛ زیرا تو بزرگتر از آنی که به گریه و لابه ما احتیاج داشته باشی! خوش داشتم که وجود غمآلود خود را به سرپنجه هنرمند تو بسپارم، و تو نی وجودم را با هنرمندی خود بنوازی و از لابهلای زیر و بم تار و پود وجودم، سرود عشق و آوای تنهایی و آواز بیابان و موسیقی آسمان بشنوی. میخواستم که غمهای دلم را بر تو بگشایم و تو «اکسیرصفت» غمهای کثیفم را به زیبایی مبدّل کنی و سوز و گداز دلم را تسکین بخشی.
میخواستم که پردههای جدیدی از ظلم و ستم را که بر شیعیان علی (ع) و حسین (ع) میگذرد، بر تو نشان دهم و کینهها و حقهها و تهمتها و دسیسهبازیهای کثیفی را که از زمان ابوسفیان تا به امروز بر همهجا ظلمت افکنده است، بنمایانم.
ای علی! تو را وقتی شناختم که کویر تو را شکافتم و در اعماق قلبت و روحت شنا کردم و احساسات خفته و ناگفته خود را در آن یافتم. قبل از آن، خود را تنها میدیدم و حتی از احساسات و افکار خود خجل بودم و گاهگاهی از غیرطبیعی بودن خود شرم میکردم؛ اما هنگامی که با تو آشنا شدم، در دوری دور از تنهایی به در آمدم و با تو همراز و همنشین شدم.
ای علی! تو مرا به خویشتن آشنا کردی. من از خود بیگانه بودم. همه ابعاد روحی و معنوی خود را نمیدانستم. تو دریچهای بهسوی من باز کردی و مرا به دیدار این بوستان شورانگیز بردی و زشتیها و زیباییهای آن را به من نشان دادی.
ای علی! شاید تعجب کنی اگر بگویم که همین هفته گذشته که به محور جنگ «بنت جبیل» رفته بودم و چند روزی را در سنگرهای متقدّم «تل مسعود» در میان جنگندگان «امل» گذراندم، فقط یک کتاب با خودم بردم و آن «کویر» تو بود؛ کویر که یک عالم معنا و غنا داشت و مرا به آسمانها میبرد و ازلیت و ابدیت را متصل میکرد؛ کویری که در آن ندای عدم را میشنیدم، از فشار وجود میآرمیدم، به ملکوت آسمانها پرواز میکردم و در دنیای تنهایی به درجه وحدت میرسیدم؛ کویری که گوهر وجود مرا، لخت و عریان، در برابر آفتاب سوزان حقیقت قرار داده، میگداخت و همه ناخالصیها را دود و خاکستر میکرد و مرا در قربانگاه عشق، فدای پروردگار عالم مینمود.
ای علی! همراه تو به کویر میروم؛ کویر تنهایی، زیر آتش سوزان عشق، در توفانهای سهمگین تاریخ که امواج ظلم و ستم، در دریای بیانتهای محرومیت و شکنجه، بر پیکر کشتی شکسته حیات وجود ما میتازد.
ای علی! همراه تو به حج میروم؛ در میان شور و شوق، در مقابل ابّهت و جلال، محو میشوم؛ اندامم میلرزد و خدا را از دریچه چشم تو میبینم و همراه روح بلند تو به پرواز در میآیم و با خدا به درجه وحدت میرسم.
ایعلی! همراه تو به قلب تاریخ فرو میروم، راه و رسم عشقبازی را میآموزم و به علی بزرگ آنقدر عشق میورزم که از سر تا به پا میسوزم.
ای علی! همراه تو به دیدار اتاق کوچک فاطمه میروم؛ اتاقی که با همه کوچکیاش، از دنیا و همه تاریخ بزرگتر است؛ اتاقی که یک در به مسجدالنبی دارد و پیغمبر بزرگ، آن را با نبوّت خود مبارک کرده است. اتاق کوچکی که علی (ع)، فاطمه (س)، زینب (س)، حسن (ع) و حسین (ع) را یکجا در خود جمع نموده است؛ اتاق کوچکی که مظهر عشق، فداکاری، ایمان، استقامت و شهادت است.
راستی چقدر دلانگیز است آنجا که فاطمه کوچک را نشان میدهی که صورت خاکآلود پدر بزرگوارش را با دستهای بسیار کوچکش نوازش میدهد و زیر بغل او را که بیهوش بر زمین افتاده است، میگیرد و بلند میکند!
ای علی! تو «ابوذر غفاری» را به من شناساندی، مبارزات بیامانش را علیه ظلم و ستم نشان دادی؛ شجاعت، صراحت، پاکی و ایمانش را نمودی و این پیرمرد آهنیناراده را چه زیبا تصویر کردی؛ وقتی که استخوانپارهای را بهدست گرفته، بر فرق «ابن کعب» میکوبد و خون به راه میاندازد! من فریاد ضجهآسای ابوذر را از حلقوم تو میشنوم و در برق چشمانت خشم او را میبینم. در سوز و گداز تو، بیابان سوزان ربذه را مییابم که ابوذر قهرمان، بر شنهای داغ افتاده، در تنهایی و فقر جان میدهد.
ای علی! تو در دنیای معاصر، با شیطانها و طاغوتها به جنگ پرداختی، با زر و زور و تزویر درافتادی؛ با تکفیر روحانینمایان، با دشمنی غربزدگان، با تحریف تاریخ، با خدعه علم، با جادوگری هنر روبهرو شدی، همه آنها علیه تو به جنگ پرداختند؛ اما تو با معجزه حق و ایمان و روح، بر آنها چیره شدی، با تکیه به ایمان به خدا و صبر و تحمل دریا و ایستادگی کوه و برّندگی شهادت، به مبارزه خداوندان «زر و زور و تزویر» برخاستی و همه را به زانو در آوردی.
ای علی! دینداران متعصّب و جاهل، تو را به حربه تکفیر کوفتند و از هیچ دشمنی و تهمت فروگذار نکردند و غربزدگان نیز که خود را به دروغ، «روشنفکر» مینامیدند، تو را به تهمت ارتجاع کوبیدند و اهانتها کردند. رژیم شاه نیز که نمیتوانست وجود تو را تحمّل کند و روشنگری تو را مخالف مصالح خود میدید، تو را به زنجیر کشید و بالاخره... «شهید» کرد.
کد خبر 608764 برچسبها علی شریعتی مصطفی چمرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: علی شریعتی مصطفی چمران همراه تو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۹۰۹۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وعده چمران برای عدم قطع درختان پارک لاله
به گزارش «تابناک» به نقل از مهر، طی روزهای اخیر تصاویری از سوی برخی از کاربران شبکههای اجتماعی منتشر شده که نشان میدهد قطعهای از پارک لاله به مساحت بیش از سه هزار متر مربع حصارکشی شده و ظاهراً قرار است در این زمین تغییراتی حاصل شود. تغییرات در جنب غربی ایستگاه آتشنشانی و روبهروی خیابان پور سینا بوده و آنجا حصارهایی نصب شده است. این موضوع در فضای مجازی و حقیقی با واکنشهای مختلفی به دلیل احتمال قطع درختان این بوستان قدیمی مواجه شد که البته شهرداری تهران تا این لحظه موضع و اطلاع رسانی درباره این ماجرا نداشته است.
خبرنگار مهر درباره این مساله به سراغ برخی از مسؤولان شهرداری تهران اعم از سازمان بوستانها و شهرداری منطقه ۶ رفت. برخی از مدیران مربوطه تمایلی به انجام مصاحبه در این زمینه نداشته یا اظهار بی اطلاعی کردند.
روابط عمومی شهرداری منطقه ۶ هم در این زمینه اعلام کرد: هر گونه دخل و تصرف در بوستانها برعهده سازمان بوستانها است و شهرداری مناطق فقط در بحث نگه داشت بوستانها دخیل است.
یکی دیگر از مدیران شهری هم به مهر گفت: سرانجام حصار کشی مشخص نیست و شاید کلاً طرحی که مد نظر بوده لغو شود و اجرایی نشود.
وی افزود: ساخت فرهنگسرا و سرویس بهداشتی از جمله پروژههای مطرح شده بوده است که اجرای آن فعلاً تعلیق شده و سرانجام آن مشخص نیست.
علت فنس کشی حریم سازی بر اساس نیاز پارک و مردم
برخی مسؤولین شهرداری تهران که نامی از آنها منتشر نشده به برخی از رسانهها گفتهاند علت فنس کشی حریم سازی بر اساس نیاز پارک و بنا به درخواست مردم بعد از برگزاری جشنها و مراسمهای متنوع ماههای قبل صورت گرفته و برای پروژه ایجاد فضای عمومی و آبنما برای زیباسازی بوستان لاله است و قرار نیست حتی یک درخت هم در آنجا قطع شود. همچنان که برای کل پارک لاله پروژه بزرگ روشنایی برای بهره برداری بیشتر مردم در نظر گرفته شده است تا این پارک با ظرفیت بالاتری در خدمت مردم باشد.
اجازه نخواهیم داد درختی قطع شود
امروز هم ماجرای حصارکشی در بوستان لاله تهران در صحن شورای شهر مطرح شد و مهدی چمران در حاشیه جلسه شورای اسلامی شهر تهران در جمع خبرنگاران در خصوص ایجاد فرهنگسرا در بوستان لاله اظهارداشت: بعد از جشن ماه رمضان احساس شد که فضاهایی برای چنین طرحهایی مورد نیاز است. این موضوع مطرح شد که درختی قطع نمیشود و ما نیز اجازه نخواهیم داد درختی قطع شود. باید منتظر باشیم طرح ارائه شود.
رئیس شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه در دوره سوم طرحی مصوب شد که در بوستانهایی با مساحت بیش از یک هکتار مسجد و کتابخانه احداث شود و ساختمان اداری منع شده است، گفت: البته طرح باید به شورا ارائه شود و هیأت موردنظر طرح را مورد بررسی قرار دهد و اگر نیاز بود احداث شود به شرطی که درختی قطع نشود.
پارک لاله یکی از خاطرهانگیزترین پارکهای تهران با وسعت ۳۵ هکتار است و کمتر کسی را میتوان پیدا کرد که به پایتخت سفر کرده باشد و نام پارک لاله را نشنیده یا از آن بازدید نکرده باشد. در پارک لاله گونههای مختلف گیاهی مثل چنار، اقاقیا، کاج، سرو نقرهای، نارون، پالم، افرا، ماهونیا، بربریس و صنوبر وجود دارد و فضای سبز زیبای آن محلی مناسب برای آرامش و استراحت و رهایی از شلوغی و آلودگیهای شهر است. در قسمت جنوبی پارک نیز آبنماها و جویهای مارپیچ به سبک ژاپنی ساخته شده است که با جلوه زیبای خود، این بوستان را به یکی از معروفترین پارکهای تهران تبدیل کردهاند.
اکنون باید دید سرانجام حصارکشی چه خواهد شد و آیا پروژه در نظر گرفته شده با وعده چمران مبنی بر عدم قطع درختان اجرایی یا کامل تعلیق خواهد شد؟